حقوق بشرشان را در زندان هاى ابوغریب و گوانتانامو و زندان هاى متعدد دیگرى از این قبیل نشان دادند. حقوق بشرشان را در کشتارهاى گوناگون در افغانستان و امروز در پاکستان دارند نشان میدهند. دموکراسى خواهى هایشان را هم در فلسطین اشغالى نشان میدهند؛ یک دولت مردمى - دولت حماس با انتخابات مردم سر کار آمده - سر کار است، با انواع ملعنتها و خباثتها میخواهند این دولت را زیر فشار قرار بدهند. در عراق دارند نشان میدهند؛ قرارداد امنیتى اى را به زور میخواهند تحمیل کنند؛ خفه کردند همه را از بس فشار آوردند. حالا که ملت عراق و مسئولین عراق سرشان را بلند کردند، میگویند ما قبول نداریم، دارند فشار مى آورند و تهدید میکنند؛ درحالى که این دولت کنونى عراق با آراء مردم سر کار آمده. دموکراسى یعنى چه؟ غیر از این است؟! صاحبنظرانشان مکرر در طول این سالهاى متمادى اعتراف کرده اند، تو گزارشهایشان نوشته اند که در خاورمیانه دموکرات ترین کشورها، جمهورى اسلامى است. انتخابات دارد؛ رئیس جمهور، نمایندگان مجلس، خود رهبرى، نمایندگان مجلس خبرگان رهبرى با آراء مردم انتخاب میشوند؛ این را اعتراف میکنند. در عین حال با جمهورى اسلامى این جور رفتار میکنند! این شعارهاى جمهورى خواهى و دموکراسى خواهى و حقوق بشر، کهنه شده است. حتّى آحاد ملتها هم دیگر این حرفها را باور ندارند، چه برسد به صاحبنظران و زبدگان.
دیدار جمعى از دانش
آموزان و دانشجویان در آستانه ى سالروز سیزده آبان
8/8/87
